மனுசன் மதங்களை படைத்தான்.. மதங்களோ தெய்வங்களை படைத்தது..
மனுசனும் மதங்களும் தெய்வங்களும் கூடி - இந்த
மண்ணை கூறு போட்டான். அதோடு தம்
மனசையும் கூறு போட்டான்
இந்துவானான், முஸ்லிமானான், கிருத்துவன் என்றான் - கடைசியில்
தன்னைத்தானே அடையாளம் கண்டுகொள்ள முடியாதவனானான்.
இந்த நாட்டையே பைத்தியகாரத் தலமாக்கிவிட்டான்.
ஆயிரமாயிரம் மனித இதயங்களை ஆயுத கிடங்குகளாகிவிட்டான்.
தெய்வம் தெருவில் தினமும் செத்துமடிகிறது. அதைப்பார்த்து சாத்தான் சிரிக்கிறது.
உண்மை எங்கே ? எழில்கொஞ்சும் அழகெங்கே ? - கடைசியில்
நம் சுதந்திரம் தான் எங்கே ? நம் இரத்த பந்தங்கள் எங்கே ?
மறையாத அன்புகொண்ட நெஞ்சங்கள் எங்கே ?
ஆயிரம் யுகங்களில் வரும் அவதாரங்கள் எங்கே ?
மனுசன் தெருவில் தினமும் செத்துமடிகிறான். அதைப்பார்த்து மதங்கள் சிரிக்கிறது.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.