மனசு

மனசை அடக்க நினைத்தால் அலையும். அறிய நினைத்தால் அடங்கும்.

அதனால் மனசை அடக்க முயற்சிப்பது அதனோடு போராடுவதேல்லாம் முடியாத காரியம். ஒருவன் மனசை அடக்குவேன் என்று மரத்தடியில் உட்கார்ந்து தவம் பண்ணினான். தினமும் காலை 8 மணிக்கு அந்த வழியாக நடனம் கற்றுக்கொள்ளும் ஒரு பெண் கடந்து செல்வது வழக்கம். முதல் நாள் இவன் தவம் இருக்கும் போது இந்தப் பெண் கடந்து செல்வதை கண்டான். ஆஹா மனசை கட்டுப்படுத்தலாம்னு இங்க வந்தா இவள் நடந்து போறத பார்க்கிறோமே என்று ஒரு துணியை எடுத்து கண்ணைக் கட்டிக்கொண்டான். மறுநாள் அந்த பெண் நடந்து வர அவளின் கொலுசு சத்தம் இவன் காதில் விழுந்தது. இவனோ ஒரு துணியை எடுத்து காதை பொத்திக் கொண்டான். மறுநாள் அவள் தலையில் அணிந்திருந்த மல்லிகைப்பூ மனத்தை மூக்கு நுகர்ந்தது. உடனே இவன் இன்னொரு துணியை எடுத்து மூக்கையும் அடைத்துக் கொண்டான். இனிமேல் மனசை சுலபமாக கட்டுப்படுத்தலாம் என்று யோசித்தவனாக தவத்தை தொடர்ந்தான். மறுநாள் 8 மணியானதும் இந்நேரம் அவள் நடந்து போயிருப்பாள் என்று இவன் மனம் யோசிக்க ஆரம்பித்ததாம்.

அதனால் மனசை கட்டுப்படுத்த முடியாது. ஒன்று அதை விட்டு விலகி வரணும். இல்லை அதைப் பற்றி அறிய முற்படனும்.